kusma

kötü olaylar bir kere bulaştımıydı insanın yakasına ardı arkası kesilmez..geldikçe gelir insanın üstüne..o geldikçe insan daha da gömülür yalnızlığına..o geldikçe insan daha da yabancılaşır başkalarına.afallar kalır insan..ruh gibi kalır olduğu yerde..öylesine bakar kalır sadece.yardım bekler gelmez..zaten beklenilen hiç bir şey gelmez bu hayatta.

en güvendiklerine , en sevdiklerine gitmek istersin ama gidemezsin onlara her gitmek istediğinden ayakların gitmek istemez..kendi kendine gömülür ağlarsın..o kadar çok ağlarsın ki gözlerin şişer ama buna aldırış etmeden ağlamaya devam edersin

telefonun rehberini açarsın belki bi umut arayacak birini bulurum diye ama öyle biri yoktur..o rehber öyle kalabalıktır ki buna rağmen dertleşecek , arayacak kimse yoktur..hadi dersin ailemden birini arayayım ama o da olmaz..çünkü yakın bir zamanda tartışmışsındır onlarla da..aramak istemezsin..elin gitmez o yeşil tuşa...atarsın elinden telefonu gömersin kendini yatağa tekrardan ağlamaya başlarsın..tekrar tekrar tekrar..hep ağlarsın..ağzını açıp konuşamadığın kimse olmadığı için ağlarsın , bu dünyada seni karşılıksız seven tek insanlar olan ailenle neden tartıştığın için kendine kızıp bir de bunun için ağlarsın..yalnızlığa alıştığını gördüğün için de ağlarsın.

babama

hayatta en önemli olan şey ailedir bunu unutmayın. hoşlandığınız insanlar , sevgilileriniz , dostlarınız ya da dost bildikleriniz gelip geçicidir ama aile sizi her daim takip eden gölgenizdir. neyse ben buraya yazacaklarımı babama yazıyorum ;

hayatım boyunca kızdım sana , sinirlendim ,sövdüm bazen o kadar çok sinirlendim ki cidden zarar vermemek için zor tuttum kendimi ama o öyle olmuyor be baba! Hatırlar mısın geçen sene neredeyse kanser teşhisi koyuyorlardı sana? hatırlar mısın adı bile farklıydı o belirlenemeyen kanserin? işte sen o sıralar bile bana bunları hissettirmemek için rol yaptın , her zaman ki gibi çıktın hep evden çocuklarım bir şeyler hissetmesin diye. dışarıda yine mutlu mesut bir adamdın sen yine güler kahkaha atardın ama için cehennem gibiydi be baba..işin acı tarafı bu hissettiklerini bende hissediyordum baba

hatırlar mısın köyden şehre taşındığımız ilk zamanları? hatırlar mısın sikik okul üniformasına 200 lira istendiği günü? yanında yoktu o kadar para ama aldın baba...borca girdin aldın.unutur muyum onları ben hiç baba? hayatın boyunca hep mutlu bir adam olarak tanındın baba..hep komiklikler yapan milleti güldüren bir adam..ama kimse bilmez baba içinde ki o yangını..kimse bilmez daha 20li yaşlarda kardeşinin vefat ettiğini.kimse bilmez baba ama ben bilirim.

sana hiç benzemediğim için kendimden nefret ediyorum baba! senin gibi bir insan olamadığım için nefret ediyorum.

zamanında hissettiklerim yüzünden kendimden o kadar çok nefret ediyorum ki baba inanamazsın.
parası olmamasına rağmen borç alıp çocuklarının her istediklerini yapan bir baba hak etmiyor lan benim gibi birini.

allah seni başımdan eksik etmesin baba!